W SŁOŃCU PÓŹNEGO LATA

Nie chcę mówić o jesieni, bo przecież kalendarzowe lato jeszcze trwa.
I dla mnie będzie trwało do ostatniego dnia. Doceniam oczywiście uroki złotej i polskiej, ale muszę się najpierw do niej przyzwyczaić.
Co roku tak trudno pożegnać się z latem.
Kiedy ono minęło?
Dlaczego tak szybko?
Chociaż widzę już pewne zwiastuny, to staram się je ignorować.

Zresztą wokół tyle jeszcze zielonych drzew.
A jak staną się kolorowe, to ja może się nawet ucieszę, ale jeszcze nie teraz.
Z drugiej strony- wyciągnęłam na światło dzienne aksamity.

Bardzo jesienne tkaniny, moim zdaniem.
I nawet trochę takich ,już lekko w klimacie jesiennym, toreb pojawiło się w mojej pracowni.

To tak  przypadkowo:)
Inna kolorystyka też jest na warsztacie.

Bardzo aksamitnie u mnie ostatnio.
I, jak może co poniektórzy zauważyli, wróciłam do starych fasonów.
Mam do nich sentyment. Moje klientki także.

Późne lato ( nie jesień) to czas owoców, które smakują naprawdę wyjątkowo.
W poprzednim poście nie zdążyłam zrobić zdjęcia.
Wobec tego dziś.
Moja dieta. Pycha:)

I tym pysznym akcentem żegnam Moich Czytelników.
Idę wygrzać się w ostatnich promieniach słońca.